Choć mierzą się z trudnościami, Vieler uchwycił ich ciekawość, radość i niezwykłą odporność. Projekt ma jeden cel: dać im nie tylko portret, ale także szansę, by zostały zauważone, pokochane i znalazły dom, w którym będą akceptowane takie, jakie są.
1
2
3
Vieler podszedł do tego projektu stawiając na więź i empatię, a nie tylko techniczną perfekcję. „Zrobienie zdjęcia to tylko połowa pracy. Żeby uzyskać dobre efekty, muszę je rozumieć i wchodzić z nimi w interakcję – to bardzo ważna część mojej pracy” – wyjaśnił. W przypadku psów z niepełnosprawnościami ta relacja staje się jeszcze istotniejsza. Każdy pies ma swoją osobowość, a Vieler poświęca czas, by obserwować, jak reagują na otoczenie, aparat i oczywiście smakołyki, które pomagają uchwycić te idealne emocje.
4
5
6
7
W przeciwieństwie do dynamicznych ujęć ze smakołykami, fotografowanie psów z niepełnosprawnościami wymaga od Vielera większej cierpliwości i elastyczności. Jak mówi, starsze psy czy te z problemami zdrowotnymi poruszają się inaczej, czasem drżą, trudno im się skupić, podobnie jak u ludzi w podeszłym wieku. To utrudnia uchwycenie stabilnych, intensywnych kadrów. Dlatego pozwala im działać w ich tempie i zawsze szanuje ich ograniczenia.
8
9
10
Mimo trudności zdjęcia Vielera pokazują humor, siłę i radość tych psów. Niektóre poruszają się na wózkach, inne mają braki kończyn czy inne niepełnosprawności, ale ich twarze wciąż emanują niezwykłym duchem. Jak wspomina fotograf, większość psów naprawdę lubi sesje, pomaga w tym mnóstwo pachnących smakołyków, bo jego zadaniem jest na chwilę stać się ich najlepszym przyjacielem.
11
12
13
14
15
Źródło: instagram.com
Rozmowy na Facebooku